czasza — ż II, DCMs. czaszaszy; lm D. czasz 1. «rodzaj płaskiego, ozdobnego kielicha; górna część kielicha; puchar, czara» Napełnić czaszę winem. 2. «rodzaj misy o półkulistym kształcie» 3. «wypukłość, wzniesienie w kształcie półkuli» 4. archit.… … Słownik języka polskiego
droga — ż III, CMs. drodze; lm D. dróg 1. «wydzielony pas ziemi łączący poszczególne miejscowości lub punkty terenu, przystosowany do komunikacji» Droga leśna, polna, wiejska. Droga asfaltowa, brukowana, kamienista. Dobra, zła droga. Droga szeroka, wąska … Słownik języka polskiego
laguna — ż IV, CMs. lagunanie; lm D. lagunaun «część wód morskich odcięta od morza przez mierzeję, lido, rafę barierową lub atol» Błękitna laguna. ‹wł.› … Słownik języka polskiego
liman — m IV, D. u, Ms. limannie; lm M. y «płytka zatoka morska, odcięta od pełnego morza mierzeją, występująca nad Morzem Czarnym i Azowskim» Słone limany. Port położony w limanie. ‹ros. z gr.› … Słownik języka polskiego
odcięty — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. odciąć (p.) odcięta w użyciu rzecz. 1. mat. «w geometrii analitycznej: jedna ze współrzędnych (zwykle rysowana poziomo), względem których określamy położenie punktów» 2. mat. «liczba rzeczywista określająca… … Słownik języka polskiego
odcinek — m III, D. odcineknka, N. odcineknkiem; lm M. odcineknki 1. «wyodrębniona część czegoś mającego kształt podłużny» Początkowy, parokilometrowy odcinek drogi. Mały odcinek nerwu. Ciało dżdżownicy jest podzielone bruzdkami na kilkadziesiąt odcinków.… … Słownik języka polskiego
partykularz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «miejscowość odcięta od ośrodków życia umysłowego; głucha prowincja, świat zabity deskami, zapadły kąt» To miasteczko to partykularz. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
piętka — ż III, CMs. piętkatce; lm D. piętkatek 1. zdr. od pięta w zn. 1 Piętki dziecka. ◊ Gonić w piętkę a) łow. «o psie: iść, gonić wstecz po tropie zwierza» b) «tracić sprawność umysłową, mylnie rozumować; postępować w sposób przeczący rozsądkowi;… … Słownik języka polskiego
płat — m IV, D. u a. a, Ms. płacie; lm M. y 1. «kawał materiału, najczęściej płótna; płachta, szmata» Płat płótna, sukna. Kłaść na ranę płaty gazy. 2. «cienka warstwa czegoś, najczęściej odcięta, oderwana itp. od całości» Płat łososia. Płat szynki. Kora … Słownik języka polskiego
skrawek — m III, D. skrawekwka, N. skrawekwkiem; lm M. skrawekwki 1. «mała cząstka odcięta od całości; ścinek, obcinek, obrzynek, okrawek» Skrawek kartki, skóry. Skrawki tkaniny. Skrawek kartofla, buraka. 2. «nieduży kawałek, niewielka przestrzeń, często… … Słownik języka polskiego
